தன்நிலை மறந்த நிலையினை நினைக்கிறாள்
தென்றல் நினைவுகள் சரம்வலம் ஊர்ந்தன
புன்நகை நங்கை காதலை அறிந்தாள்
வன்சார் உணர்வில் தவித்த கணத்தில்.
பாந்தமுற உடுக்கும் நளினமும் வதனமே
சாந்தமுற படிப்பிலோ படுகெட்டி பேச்சிலோ
காந்தமாய் ஈர்க்கும் ஆற்றலும் வீணாகான
காந்தியில் சொக்க வைக்கும் மங்கை.
தண்ணொளி விளக்குகளும் செயற்கை புற்தரையும்
வண்ணவண்ண மீன்களும; நீரூற்றும் இதமுடன்
கண்நிறைக்க இயந்திர பறவைகள் சரணாலயம்.
பண்ணிசை கேட்டவள் பார்த்தாள் அவனை.
No comments:
Post a Comment